Terwijl ik dit maandoverzicht in elkaar zet, ben ik even in between jobs. Mijn vervangster nam begin deze week de fakkel over, en nu ben ik nog een paar dagen thuis voor ik komende maandag start op mijn nieuwe job. Bewust, om even te resetten voor ik met een fris hoofd aan iets nieuw kan beginnen. Ik had dinsdag een heel fijn afscheidsetentje met mijn baas en collega's, en ook de vele mailtjes met lieve woorden van mensen waar ik door de jaren heen contact mee had, deden me veel deugd. Het was een mooie, serene manier om een boeiende en leerrijke periode in mijn leven af te sluiten.
Maar het leven is gelukkig meer dan werken alleen. Wat had september 2016 nog zoal te bieden? Wel...
Aangenaam verrast door
De prachtige nazomerdagen die september ons bracht. Het feit dat Colette na lang voorzichtig alles vasthouden ineens weg was met stappen, en nu het liefst te voet de wereld verkent. Het nieuwe uiterlijk van Diest, dat door het blootleggen van de Demer ineens een heel andere stad is geworden, met mooie plekjes die niet moeten onderdoen voor pakweg Gent.
Gestart
September is niet alleen de maand waarin kindjes terug schoolwaarts keren, ook heel wat hobbytoestanden beginnen dan opnieuw na de zomermaanden. Dat gold ook voor mijn wekelijkse yogales op zaterdagochtend. Ondanks wat wetenschappers hier beweren, vind ik yoga toch ECHT wel een sport. Quasi altijd bezwete kleren en spierpijn achteraf hier. Maar zoveel deugd van, niet normaal!
Waar mijn enthousiasme nog een beetje voor moet groeien, dat is lopen. U moet weten: ik heb als tiener tijdens de lessen L.O een loopdegout gekweekt. Ik overdrijf niet als ik zeg dat de sponsorveldloop waar wij verplicht aan moesten meedoen mijn minst favoriete dag van het hele jaar was. Maar ja, nu ben ik dus toch aan het lopen geslagen, vrijwillig dan nog. Gemotiveerd door het mooie weer en het vooruitzicht op een betere conditie, maar nog niet met heel mijn hart. Ik kan nog steeds wel 10 dingen bedenken die leuker zijn, en met een zak chips voor de tv hangen is er daar helaas nog altijd één van. We zien wel waar het schip strandt, en hoe lang ik het volhou. Die 10 lessen met Evy nemen ze mij toch al niet meer af, ha!
Gedanst
Op het jaarlijkse feestweekend van onze scoutsgroep. Op vrijdag is er traditiegetrouw een fuif voor de jeugd met loeiharde boenkeboenke, en op zaterdag eentje voor de oudere garde met een coverbandje. We lieten ons voor de eerste keer ooit verleiden om voor die tweede avond te kiezen, en hebben ons dat niet beklaagd. De realiteit onder ogen zien heet zoiets zeker? ;-)
Gegeten
Op één culinaire uitspatting (waarover jullie hier al konden lezen) en één brasseriebezoek na stond deze maand in het teken van in huiselijke kring dineren. Er kwamen ex-collega's brunchen, we kregen heerlijk stoofvlees voorgeschoteld bij vrienden en waren te gast op een housewarming-BBQ op de indrukwekkende werf van andere vrienden. Allemaal keigezellig, en voor mij meteen ook één van de weinige leuke kanten aan de winter die er zit aan te komen. Laat die etentjes en huiskamers vol kaarsen maar komen.
Gekookt
Zelf kook ik eigenlijk helemaal niet zo graag, maar wat ik wel al eens tof vind, is 'souschefke' spelen als mijn man iets in elkaar bokst. Soms eindigt dat in ruzie, maar in september brachten we nogal wat uren samen in de keuken door. Om liters soep en potten vol spaghettisaus te maken en ondertussen wat bij te praten. Nooit gedacht dat ik het zou zeggen, maar het was gezellig in de keuken, lieverd.
Gekeken - TV
We hebben hem wat verwaarloosd tijdens de zomermaanden, onze televisie. We hebben misschien nog 1% vrije ruimte op onze digicorder. Allemaal films, series, documentaires en random onzin die we dringend nog eens moeten bekijken. Ooit...
Momenteel hebben we thuis op tv-vlak 2 verslavingen: een vaste waarde en een nieuwe ontdekking. "Zo man, zo vrouw" valt onder die eerste categorie. Al vinden we dat het dit seizoen wel opvalt dat ze de meer 'extreme' koppels eruit vissen. Maar plezant om naar te kijken blijft het wel. Zo'n oprechte mens ook, Jani, zowel in zijn verontwaardiging als in de genegenheid die hij op het einde van de aflevering lijkt te voelen voor 'zijn' koppels. Ons favoriete tv-halfuurtje van de week, by far.
Waar we ook elke week naar uitkijken, dat is "The Voice Kids" op TF1. Als bij toeval ontdekt tijdens het zappen, maar we zijn er als een blok voor gevallen. Ik heb nooit veel gehad met talentenjachten op tv, waardoor ik het compleet gemist had dat er ook al eens een Belgische versie van het programma was geweest (één seizoen of meerdere? Ik weet het zelfs nog altijd niet). Hypergetalenteerde kinderen, blinkende familieleden en 3 juryleden die 'hun' artiesten op een volwassen maar toch lieve manier behandelen. En het is nog goed voor uw Frans ook! De finale is er morgen vanaf 20u55. Wij zijn thuis al sinds aflevering 1 lid van #teamlou
Gekeken - series
Het was dus al een mooie maand op tv-gebied, maar oh, dan hebben we het nog niet over series gehad. Begin september begon ik naar Downton Abbey te kijken, en jezuschristus, hoe goed is dat!
De Britse reeks over een adellijke familie en hun bedienden aan het begin van de 20ste eeuw heeft echt alles in huis. Klassebakken van acteurs, gehuld in de prachtigste kostuums. Veel verhaallijnen, maar allemaal zo goed en realistisch uitgewerkt. Aandacht voor de historische context ook, zoals de Eerste Wereldoorlog en de opkomst van het feminisme. Bloody well done dus, en no way dat ik de komende maanden nog naar iets anders ga kijken.
Gelezen
Er zijn helaas maar 24 uren in een dag, dus de boeken hebben het deze maand moeten afleggen tegen al dat televisiegeweld. Ik las in september anderhalf boek uit. Beginnen deed ik met "To Kill a Mockingbird" van Harper Lee, een klassieker die ik al een tijdje een kans wilde geven. Niet slecht, maar een beetje langdradig. Intussen worstel ik me door "Het Nachtcircus" van Erin Morgenstern voor onze maandelijke leesclub meeting volgende week, maar ik geraak er maar niet in. Ik heb dat niet vaak, maar het voelt echt een beetje als een opdracht, die resterende pagina's uitlezen. Nog even afwachten dus voor ik een oordeel ga vellen.
Gekocht
We gingen EINDELIJK over tot een aankoop die we al veel te lang voor ons uit hadden geschoven: die van een nieuw bed. Het is even slikken om zo'n bedrag te spenderen, maar ik vond het uittesten van al die verschillende matrassen nog wel tof om te doen, en ik weet heel zeker dat we binnen een paar weken fantastisch goed gaan slapen.
(Toch, lieve Colette? :) )
Geen opmerkingen :
Een reactie posten