De voorbije weken vierde ik daarom zo goed en zo kwaad als dat gaat vakantie in eigen land. Soms onder de stralende zon, soms in de gietende regen. Maar alles samen had ik heel veel redenen om dankbaar te zijn. En wel hierom:
* Een blij weerzien met de wei van Werchter, met vrienden en familie en met een aantal muzikale favorieten (vooral genoten van Eels en Jack Johnson). De dag nadien wel zo stijf als een hark, jongens toch!
* Twee superleuke trouwfeesten. Met mooie bruiden en bruidegommen. Met de nodige tranen. En met veel uren op de dansvloer!
* 2 ingrediënten die de dag na zo'n trouwfeest iets meer draagbaar maakten: McDonalds en de Backstreet Boys!
* Terug in gang (hehe) geschoten met de werken in ons huis, dat elke dag mooier wordt
* Nog eens een wedstrijd winnen, en daardoor het sfeervolle M-idzomerfestival in Leuven (met solo-act van Bent Van Looy, enkele dagen voor zijn papa-aankondiging op Twitter) kunnen uitchecken. Merci, Radio 1!
* Tijd genoeg hebben om boeken te lezen. Ook dankbaar voor Lisbeth Salander, waarmee Stieg Larsson naar mijn bescheiden mening het meest geniale vrouwelijke hoofdpersonage in de geschiedenis van de literatuur heeft weten te creëren. Genoten dus van 4 spannende weken in het gezelschap van de bijna 1800 pagina's uit de Millenium-trilogie.
* Zomer wil ook zeggen tijd om af en toe een film te kijken, iets waar ik anders niet zo vaak toe kom als ik eigenlijk zou willen. Zo was ik vorige maand bijzonder onder de indruk van "Good will hunting". Geen idee waarom ik die film nooit eerder had bekeken. Ik was dan ook bijzonder ontroerd door volgende foto, die ik gisteren tegenkwam op het wereldwijde web:
Dankbaar dus voor mooie acteerprestaties. En voor de eerlijkheid en openheid van Robin Williams over zijn psychische problemen, verslavingen en depressies. Ik kan alleen maar hopen dat de gedachte dat ze niet alleen zijn, sommige mensen in mijn omgeving de troost en steun kan geven die ze nodig hebben...
Geen opmerkingen :
Een reactie posten