August and everything after

donderdag 3 september 2015

























Ah, de Counting Crows! In een niet eens zo heel ver verleden was ik nogal fan van hun muziek. Ze speelden zelfs op één van de eerste edities van Rock Werchter waar ik ooit was. Een decennium later schiet er van mijn oorspronkelijke enthousiasme nog maar weinig over: hun optreden in de AB in de herfst van vorig jaar was een tegenvaller van formaat. Zijn Adam Duritz en de zijnen op die tien jaar tijd veranderd, of ligt het aan mij? Hoogstwaarschijnlijk een combinatie van de twee...

Toch moest ik plots denken aan bovenstaande platenhoes toen ik een toepasselijke titel zocht voor dit artikel. Augustus dus. Vroeger een maand die helemaal in het teken stond van de scouts, nu een tijd van het jaar waarin ik normalerwijze op het werk de honneurs waarneem terwijl mijn collega's op vakantie zijn. Maar dat was dit jaar buiten de komst van kind nummer 1 gerekend, waardoor ik dus ook nog eens thuis was in augustus. Wat ik zoal deed, buiten moederen? Kijk mee!

Gedaan

Ik heb het nagekeken: het moet van het gezegende jaar 2008 geleden zijn dat ik tijdens de maand augustus nog eens op vakantie was. De eerste 2 weken van de maand ruilden we Aarschot in voor het zuiden van Frankrijk: eerst een week in de Provence, daarna reden we door naar de Drôme. De baby gedroeg zich voorbeeldig (de helse heenrit, gevuld met hysterische huilbuien, buiten beschouwing gelaten), en al bij al was het een heel fijne eerste keer in het buitenland met ons drie.

























Gelezen

Na wat opstartproblemen hebben we hier een kindje in huis dat eigenlijk wel veel en vlot slaapt. Op vakantie vraagt dat van de ouders wel wat flexibiliteit. Uitstapjes kunnen, maar niet te vaak, niet te ver en niet te lang. We zijn dus niet van 's morgens tot 's avonds op pad geweest om de streek te verkennen.

On the bright side: dutjes leveren dan weer heel veel leestijd op. Op vakantie bracht ik die uren voornamelijk door in het gezelschap van een klein, geel vogeltje. "Het puttertje", de laatste turf van Donna Tartt, lag al op me te wachten sinds kerst. Tien jaar heeft de auteur aan dit boek gewerkt, en in 2014 won ze er zelfs de prestigieuze Pulitzerprijs mee. Het verhaal, dat 900 bladzijden telt, steekt goed in elkaar, maar had af en toe best wat snediger gemogen.

























Gekeken

Met al die series die er uitkomen zou een mens wel eens durven vergeten dat er eigenlijk ook veel goede films gemaakt zijn. We zijn hier thuis begonnen met onze dvd-collectie nog eens opnieuw te bekijken. Leuk, zo oude favorieten opnieuw ontdekken!

Daarnaast ook met veel plezier gekeken naar de prachtige beelden van een allegaartje van de mooiste en meest bizarre zeecreaturen in de documentaire "Oceans". Ik ben een beetje een broekschijter als het aankomt op open water, dus diepzeeduiken zal er waarschijnlijk nooit inzitten. Maar dit is wat mij betreft een mooi alternatief.















Gegeten en gedronken

Er was ooit een tijd dat de wederhelft en ik een heuse to-do lijst hadden met restaurants waar we nog een keer wilden gaan eten. Dat lijkt nu verder weg dan ooit. In augustus waren we blij met alle keren dat we op een ander de voeten onder tafel konden schuiven, en dankbaar voor de gevulde diepvriezer die de kraamhulp hier had achtergelaten. Twee goed getimede bezoekjes aan een Franse pizzeria die niet langer duurden dan strikt noodzakelijk: tot zover onze culinaire uitspattingen op vakantie.

Langs de andere kant: ik had ook tijd om zelf limonade te maken, en gebruikte daarvoor dit recept. Dichter bij Bree Van de Kamp komen we voorlopig niet...

























Geluisterd

Er stonden hier nog wat afleveringen van de reeks "Is't nog ver?" op de digibox, waarin Otto-Jan Ham, Jelle De Beule en de machtig knappe Elise Crombez de platgetreden paden van de toeristische industrie achter zich laten, en een geheel eigen interpretatie geven aan het begrip "vakantie". Hartjes voor de waanzinnig mooie begintune, ook. De al even prachtige videoclip vind je hier. Al wie hier niet goedgezind van wordt, drinkt beter nog een slok azijn!

Voor nu: op naar de rest van september. De laatste maand fulltime troosten, voeden, verschonen, en vooral verwonderd toekijken hoe onze piepkleine baby van weleer stilaan een echt mensje begint te worden. Hoe dat eraan toeging, leest u hier. Waarschijnlijk. Ik kan niks beloven :-)

Made With Love By The Dutch Lady Designs