Deze post stond al een hele tijd klaar in draft. De spreekwoordelijke schop onder mijn kont die ik nodig had om dit lijstje af te werken en te publiceren, kwam er door deze post van voormalig klasgenootje Sieglinde. En alsof het zo moest zijn, mocht mijn eigenste zus de originele rubriek enkele weken later komen invullen. Jullie snappen het al, ik kon dus niet achterblijven.
Voor wie geen flauw idee heeft waar het over gaat: hier en hier kan je meer lezen over "Doodgewone Dingen", een fijn rubriekje aan het einde van elke De Standaard Magazine dat een ode is aan alledaagse kleinigheden waar een mens blij van wordt. Ideale materie om een jaar vol terreur, dood en verderf mee af te sluiten, als je't mij vraagt. Zullen we collectief afspreken dat we ons in 2017 wat meer gaan optrekken aan de dingen die ons gelukkig maken, in plaats van te zeuren over alles wat er niet gesmeerd loopt? De wereld zou er een aangenamere plek door worden.
Maar genoeg Kumbaya voor één post. Hieronder een aantal Doodgewone Dingen die mijn hart doen zingen:
Poetsvrouwdagen
Om de twee weken kom ik op vrijdag thuis in een huis dat naar poetsmiddel ruikt, en kan ik in een bad gaan waar geen stof in ligt en waarvan de kranen blinken #bliss
Blije honden
Hoe slecht mijn dag ook is, wanneer ik op straat een hond zie die er duidelijk graag bij is, dan kan ik niet anders dan heel hard glimlachen.
Hoe slecht mijn dag ook is, wanneer ik op straat een hond zie die er duidelijk graag bij is, dan kan ik niet anders dan heel hard glimlachen.
Mannen met baby's of kleine kinderen
Weinig dingen doen mijn hart meer smelten dan een papa met een draagdoek op zijn buik of een peuter aan de hand. Bonuspunten als hij eruit ziet alsof hij de tijd van zijn leven heeft wanneer hij denkt dat niemand kijkt.
De seizoenen zien veranderen op een plek die ik goed ken
Vanuit het uiterste hoekje van onze zetel in de woonkamer kijken we uit op een laan met hoge lindebomen. Heerlijk om daar gewoon te zitten en de staat van de seizoenen te observeren. Dat geldt ook voor plekken waar ik vaak langs wandel (op weg naar het werk bijvoorbeeld, zoals op bovenstaande foto)
De eerste aardbeien van het seizoen eten
De enige echte smaak van de zomer!
Weinig dingen doen mijn hart meer smelten dan een papa met een draagdoek op zijn buik of een peuter aan de hand. Bonuspunten als hij eruit ziet alsof hij de tijd van zijn leven heeft wanneer hij denkt dat niemand kijkt.
De seizoenen zien veranderen op een plek die ik goed ken
Vanuit het uiterste hoekje van onze zetel in de woonkamer kijken we uit op een laan met hoge lindebomen. Heerlijk om daar gewoon te zitten en de staat van de seizoenen te observeren. Dat geldt ook voor plekken waar ik vaak langs wandel (op weg naar het werk bijvoorbeeld, zoals op bovenstaande foto)
De eerste aardbeien van het seizoen eten
De enige echte smaak van de zomer!
De gitaarsolo in "Zeil je voor het eerst"
Geniaal in z'n kitcherigheid, en een instant-flashback naar de vroege jaren '90 in iets meer dan 10 seconden. Hier te zien vanaf 2:58, voor de liefhebbers.
Geniaal in z'n kitcherigheid, en een instant-flashback naar de vroege jaren '90 in iets meer dan 10 seconden. Hier te zien vanaf 2:58, voor de liefhebbers.
Een powerbreak nemen in de zon
Winter of zomer, maakt niet uit. Gewoon ergens gaan zitten, gezicht naar de zon gericht, diep in- en uitademen tot je blikveld rood kleurt. Ideaal om even op te laden.
Winter of zomer, maakt niet uit. Gewoon ergens gaan zitten, gezicht naar de zon gericht, diep in- en uitademen tot je blikveld rood kleurt. Ideaal om even op te laden.
Kleren van meer dan 10 jaar oud
Ze nog hebben. Er nog in geraken. Nog exact weten wat de prijs was, in euro's of in Belgische franken. En ze nog regelmatig dragen ook. Ik heb zo maar 2 of 3 stuks in mijn kast hangen (die, toegegeven, niet eens zo mooi of speciaal zijn), maar ik vind dat wel kicken in deze wegwerptijden.
Ze nog hebben. Er nog in geraken. Nog exact weten wat de prijs was, in euro's of in Belgische franken. En ze nog regelmatig dragen ook. Ik heb zo maar 2 of 3 stuks in mijn kast hangen (die, toegegeven, niet eens zo mooi of speciaal zijn), maar ik vind dat wel kicken in deze wegwerptijden.
Middagdutjes
Uit ongeveer 1 op 10 dutjes word ik mottig en gedesoriënteerd wakker en dat is niet fijn. Gelukkig is het 9 van de 10 keer wel meer dan de moeite waard.
Uit ongeveer 1 op 10 dutjes word ik mottig en gedesoriënteerd wakker en dat is niet fijn. Gelukkig is het 9 van de 10 keer wel meer dan de moeite waard.
Een parkeerplaats vlak voor de deur vinden
Bovengenoemde laan met hoge lindebomen uitrijden, en op het T-kruispunt al reikhalzend naar links kijken. Zien dat één van de drie plaatsen vlakbij de voordeur vrij is, is altijd een reden voor een triomfantelijk gebalde vuist. Bonuspunten als de auto vol zit met boodschappen of een humeurige peuter.
Het tuincentrum-ritueel
Van zodra de laatste sneeuwklokjes verdwenen zijn en de eerste zonnestralen die naar lente ruiken komen piepen, in de auto kruipen en naar het dichtstbijzijnde tuincentrum rijden. Net als de rest van de streek, maar in dit geval doen zelfs files en drummende mensenmassa's geen afbreuk aan het geluksgevoel. De lente is immers begonnen, dus hoera, terug buiten eten en boekjes lezen in de tuinstoel enzo! Een vermogen uitgeven aan planten voor in de bakken op het terras, daar vervolgens uren mee in de weer zijn en als het begint te schemeren het resultaat van al die noeste arbeid tevreden aanschouwen. Was de winter al maar voorbij <3
Gesprekken afluisteren op de trein
Weinig dingen zijn irritanter dan tijdens het lezen op de trein uit je concentratie gehaald worden door neuzelende ambtenaren die de dagen tot hun pensioen aan het aftellen zijn. Weinig dingen zijn interessanter dan tijdens het lezen op de trein uit je concentratie gehaald worden door mensen die intrigerende of grappige dingen tegen elkaar aan het vertellen zijn. Over de affaire van hun lief, wat ze 's ochtends tussen hun boterhammen smeren of de beste manier om een hond te ontwormen. Wie regelmatig de trein neemt en zich niet blind staart op alles wat er fout loopt, waant zich een student aan de universiteit van het leven ;-)
Lanterfanten in de bibliotheek
Zeg me vandaag dat ik nog maar een dag te leven heb, en ik breng met plezier een deel van die dag door in de bibliotheek. Het heeft iets warm en geruststellend, door al die rekken dwalen en intrigerende titels eruit halen, en soms ook denken: "he, jou ken ik al, jou heb ik al gelezen". Ik vind het ook mooi om te zien hoe oudere mensen er op het gemak hun krant lezen, hoe gezinnen er quality-time beleven en hoe mensen die het wat minder breed hebben er ook gewoon op de computer kunnen. De politiek liet zich een tijdje geleden ontvallen dat dat misschien niet echt meer van deze tijd was, zo'n bibliotheek in elk dorp. Wel, ik vind van wel. Ik ben geen grote rebel, maar de dag dat de bibliotheken met sluiting worden bedreigd ga ik met plezier als eerste op de barricade staan.
Ik wens jullie bij deze alvast een fijn eindejaar toe. Achter de schermen broed ik nog op een terugblik op 2016, maar het is nog maar de vraag of die er effectief komt voor het jaar zijn hielen heeft gelicht. Die laatste dagen van een jaar hebben precies de neiging om nog sneller vooruit te gaan dan 'normale' dagen, of ligt dat aan mij?
Er werd in 2016 misschien niet zoveel geblogd als ik graag had gewild, maar het was wel een bijzonder jaar voor Overal Schoonheid. Het jaar waarin ik na het verteren van mijn eerste paar maanden als moeder de goesting om te schrijven terugvond. Het jaar van de nieuwe lay-out, het jaar ook waarin ik mijn schroom overwon om af en toe al eens een post te delen op sociale media, wat maakte dat hier veel meer mensen kwamen lezen dan daarvoor. Aan ieder van jullie: bedankt daarvoor.
Ik heb bloggewijs weinig concrete plannen voor het nieuwe jaar. We zien wel hoe de wind waait, meneer. Geen blogplanning, contentstrategie of uitgekiend marketingplan hier. Gelukkig is dat heel typerend voor wie ik ben en hoe ik de dingen doorgaans aanpak. Een kei in improviseren, ikke. Hoe dan ook: kom in 2017 gerust af en toe eens kijken. Ik zal mijn best doen om het hier zo interessant mogelijk te maken.
