Deze blogpost stond al even klaar in draft, maar publiceer ik nu pas. Het is eind maart, wat wil zeggen dat het tweede kwartaal van 2021 voor de deur staat. In normale omstandigheden zou ik dat bijzonder laat vinden, en het concept van dit bericht misschien zelfs allang verwijderd hebben.
Maar het zijn geen normale omstandigheden. Allesbehalve, zou ik zelfs durven zeggen. Want maart 2021 dreigt gewoon een 2.0-versie te worden van maart 2020. Een slechte remake, gestript van alle goede intenties en naïviteit dat dit vast allemaal snel achter de rug zal zijn. Ik kreeg net een berichtje van de kleuterschool van onze dochters dat het officieel maakt: vanaf maandag sluiten zij de deuren, en wordt er van ons, telewerkende ouders, opnieuw het onmogelijke verwacht. Werken alsof er geen kinderen rondlopen, voor die kinderen zorgen alsof er geen werk is dat ook om uw aandacht vraagt.
Nog niet teveel aan denken. Laat mij eerst maar even. Al schrijvend, dekking zoekend voor de wereld daarbuiten. Woorden op een scherm, alsof dat niet-meer-zo-nieuwe normaal er niet is. Ineens verdwenen is, of zelfs nooit heeft bestaan.
Gelukkig één zekerheid: er zijn nog altijd boeken. Ik sloeg alvast aan het hamsteren, in de plaatselijke bibliotheek. Voor wie de komende weken net als ik zijn of haar toevlucht neemt tot verhalen, woorden, zinnen: een overzicht van alles wat ik afgelopen jaar las & wat ik daarvan vond.
Mijn favorieten van 2020:
Onzichtbare vrouwen: Waarom we leven in een wereld voor en door mannen ontworpen - Caroline Criado Perez
Met meer dan 400 pagina's aan voorbeelden illustreert de auteur hoe hard de samenleving waarin we leven is geschoeid op de leest van -je raadt het al- mannen. En hoe vrouwen daardoor in het beste geval bepaalde ongemakken ondervinden, maar in het slechtste geval sterven. De veiligheid van nieuwe automodellen bijvoorbeeld? Die testen ze alleen met crash test dummies met dezelfde afmetingen en gewicht als de gemiddelde man. En bepaalde types van medicatie die vaker door vrouwen dan door mannen wordt gebruikt, zoals antidepressiva? Worden bijna exclusief getest op mannen, omdat de hormonen van vrouwen teveel roet in het eten gooien tijdens de testprocedure.
Het boek is super goed gedocumenteerd en alhoewel al die cijfers en statistieken me af en toe deden duizelen, heb ik er heel wat uit opgestoken dat ik nog niet wist. Ik was bij momenten heel kwaad tijdens het lezen, maar het deed me ook inzien dat de oplossing heel simpel is: meer vrouwen overal, en dan vooral op die echelons waar er beslissingen worden genomen.
De baby's van Mauthausen - Wendy Holden
Het boek van Wendy Holden gaat over een onderwerp waar ik letterlijk nog nooit bij had stilgestaan: dat er in de concentratiekampen tijdens de Tweede Wereldoorlog ook gevangenen zaten die zwanger waren en kinderen kregen. "De baby's van Mauthausen" vertelt het waargebeurde verhaal van Priska, Rachel en Anka, die erin slagen om hun zwangerschappen verborgen te houden tijdens hun verblijf in Auschwitz. Tijdens een massatransport naar het kamp van Mauthausen zetten ze alle 3 een kind op de wereld, zonder dat ze van elkaars bestaan afweten. De vrouwen overleven de oorlog, en hun kinderen ontmoeten elkaar pas voor het eerst op de 65-jarige herdenking van de bevrijding van het kamp.
Eerlijk is eerlijk: in literair opzicht is dit geen topboek. De opbouw is soms wat langdradig en de zinnen slordig. Maar de kracht van de 3 afzonderlijke verhalen maakte dat ik mij daar geen moment aan heb gestoord. 1 van de betere boeken die ik al las over de holocaust.
Amerikanah - Chimamanda Ngozi Adichie
"Amerikanah" vertelt het verhaal van 2 Nigeriaanse tieners die verliefd geraken, maar als volwassenen in respectievelijk de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk belanden en elkaar daardoor uit het oog verliezen.
De auteur (met een prachtige naam, vind ik) laat je afwisselend binnen gluren in de levens van het mannelijke en vrouwelijke hoofdpersonage en doet dat op een verfrissende manier, in aantrekkelijke taal en stijl. De hoofdstukken die zich afspelen in een Afrikaans kapsalon waar het vrouwelijke hoofdpersonage haar haren komt laten vlechten voor ze terugkeert naar haar thuisland vond ik schitterend!
Stil: de kracht van introvert zijn in een wereld die niet ophoudt met kletsen - Susan Cain
Ik had al langer een vermoeden, maar na het lezen van dit boek wist ik het zeker: ik ben een introvert. En introverts are awesome! In "Stil" vertrekt Susan Cain van haar eigen verhaal als succesvolle advocate, maar laat ze ook andere introverten aan het woord die getuigen over hun struggles en overwinningen in hun werk én leven. Een boek dat me heeft geholpen om beter te begrijpen hoe introverten én extraverten denken en handelen.
"Het geheim van het leven is om jezelf goed te belichten. Voor sommige mensen is dat in de schijnwerpers op het podium. Voor anderen is het achter een werktafel met een bureaulamp. Gebruik je aangeboren vermogens - doorzettingsvermogen, concentratie, inzicht en sensitiviteit- voor werk dat je leuk en belangrijk vindt. Los vraagstukken op, maak kunst, denk diep na."
Where the Crawdads Sing - Delia Owens
Interessant vrouwelijk hoofdpersonage, exotisch decor, getroubleerde familierelaties, liefde, een onopgeloste moord en heel veel eenzaamheid: dit boek had voor mij alles in huis om een geknipt zomerboek te zijn. Met volle teugen van genoten tijdens onze corona-congé in eigen land.
- Dit boek deed me denken aan: De film "The blue lagoon"
"Some parts of us will always be what we were, what we had to be to survive"
What Girls Need: How to Raise Bold, Courageous, and Resilient Women - Marisa Porges
Dit boek kwam op mijn radar via de nieuwsbrief voor ouders van The New York Times (mega aanrader, trouwens). De auteur is iemand met een boeiende professionele achtergrond: straaljager-pilote in het Amerikaanse leger, terrorisme-experte in het kabinet van Barack Obama en nu hoofd van een gerenommeerde meisjesschool in Philadelphia.
In "What girls need" vertelt de auteur hoe je meisjes leert vragen wat ze nodig hebben, hun zin voor competitie en empathie stimuleert en hun aanpassingsvermogen aanwakkert. Ze vertrekt altijd van een case uit haar eigen leven of dat van kennissen of studenten, en geeft daarna praktische tips voor ouders en bij uitbreiding iedereen die professioneel werkt met meisjes. Heel boeiend, gaat hier zeker nog eens herlezen worden.
De jongen, de mol, de vos en het paard - Charlie Mackesy
“De jongen, de mol, de vos en het paard” is het warm dekentje dat iedereen in deze tijden zonder veel perspectief wel kan gebruiken. Illustraties die je mond doen open vallen, zo schoon. Teksten en personages die het hart verwarmen. Meer moet dat niet zijn, in tijden als deze. Ik heb ‘m al tot vervelens toe aangeraden, en nog niemand die ‘m kocht in mijn entourage was het niet met me eens.
Voor de rest nog op mijn nachtkastje:
Voor jou - Jojo Moyes
Dit boek nam ik mee uit dit kattencafé in Brugge, waar er een kast stond met boeken die je mocht meenemen in ruil voor een kleine financiële bijdrage (jaja, pré-corona kwam een mens nog eens ergens). Het is een chicklit, iets waar ik normaal gezien niet zo snel naar grijp. Maar ik had een paar dames in mijn omgeving er lovende dingen over horen zeggen, dus heb ik 'm toch geadopteerd.
Zou ik dit boek aanraden? Niet meteen, want het is behoorlijk voorspelbaar. De vertaling trok ook op niet veel. Heb ik me geamuseerd tijdens het lezen? Dat wel.
- Dit boek deed me denken aan: "One day" van David Nicholls (maar dat vond ik véél beter)
#nietaankindengezinverklappen - Hanne Luyten
Ik nam dit boek mee uit de bib aan het begin van 2020, en ik weet er nog maar weinig over. Wel dat het heel herkenbaar was. En dat ik vaak hardop heb gelachen. En dat mijn kinderen de tekeningen in het boek (die de oudste dochter van Hanne maakte) om één of andere reden heel fascinerend vonden.
How2talk2kids - Broers en zussen zonder rivaliteit - Adele Faber
Waar andere opvoedboeken vaak ofwel eindeloos blijven hangen in theorie, ofwel erg vertrekken vanuit een persoonlijk verhaal, kan je wat je leest in dit boek meteen in de praktijk brengen. "Broers en zussen zonder rivaliteit" vertrekt van een hele reeks mogelijke conflictsituaties tussen broers en zussen, en geeft meteen mee hoe je daar als ouder efficiënt en toch verbindend op kan reageren. Een dun boek, maar met veel zinvolle inhoud!
Mild Ouderschap - Nina Mouton
Van dit boek had ik hoge verwachtingen, maar ik vond het inhoudelijk heel erg vrijblijvend. Ik ben geen pedagoog, alleen een ervaringsexpert, en toch haalde ik weinig nieuws uit "Mild Ouderschap". Een eerder oppervlakkige opmerking: ook de vormgeving in rood en groen vind ik niet zo heel geslaagd.
Diep Werk - Cal Newport
Kelly en Anouck van Werk & Leven hebben het vaak over de Cal, dus bracht ik zijn bestseller een tijdje terug eens mee van de bib. Een boek dat gaat over focus en concentratie en het (nadelige) effect van multitasken daarop. Heel interessant, maar laat ons zeggen dat mijn Deep Work-spier nog wel wat fitness kan gebruiken 😁 (zelfs na het lezen van dit boek)
Noord - Sien Volders
Debuutroman van de vrouw van Lieven Scheire en het laatste boek dat we lazen met de leesclub, voor de eerste lockdown samenkomen bij Bar Stan onmogelijk maakte 😔 Alweer een boek over eenzaamheid, dit keer in een iets noordelijkere setting. Graag gelezen, zonder meer.
De kleine prins - Antoine de Saint-Exupéry
Nooit eerder gelezen, deze klassieker, kan je dat nu geloven? Schattig boekje, dat ik op één avond (met veel plezier) uitlas.
Oliver Twist - Charles Dickens
Nog een klassieker met een jongetje in de hoofdrol. Geen boek waar ik ooit al over dacht "ja, dat wil ik nu eens ECHT lezen", maar ik kwam het tegen in de weggeefkast in het station en tjah, hoe gaan die dingen...Dit boek las ik uit omdat het nog wel OK was qua lengte, maar je merkt dat het al lang geleden is geschreven, en daardoor voelde ik er niet echt een band mee ofzo?
De Witte - Ernest Claes
Er was precies een rode draad in 2020, want jawel: alweer een klassieker over een jongetje. Dit boek kwam ons huis binnen op initiatief van mijn man. Omdat dit boek exact 100 jaar geleden werd geschreven (en we toch niet veel beters te doen hadden, laat ons eerlijk zijn) vond hij het een goed moment om deze klassieker eens te lezen.
De setting van het boek voelde heel vertrouwd aan (ik groeide op in de buurt van Zichem, waardoor ik alle locaties ook echt voor me kon zien), en het taalgebruik is heel vermakelijk. Of we hier thuis af en toe verwijzen naar onze kinderen met het woord "belhamel" sinds we "De Witte" lazen? Zou kunnen 😏
Normale mensen - Sally Rooney
Dit was een boek waarvan ik de hype niet zo snapte. OK, tof om eens een roman te lezen die een wat realistischer beeld schetst van hoe een relatie tot stand komt (met de nodige twijfels en drama, eerder dan "jongen ontmoet meisje, ze worden op slag verliefd en blijven de rest van hun leven elke dag met hartjes in de ogen naar elkaar kijken"). Maar ik vond de hoofdpersonages in kwestie eerder aan de irritante kant. En eenmaal ik dat gevoel heb, kan ik me daar als lezer moeilijk over zetten.
Lam - Hannelore Bedert
Lucia is zes wanneer haar moeder een winkel binnenstapt en niet meer naar buiten komt. Niemand weet waar ze heen is, niemand beantwoordt welke vraag dan ook. De verdwijning zorgt voor een oorverdovende stilte in huis en de afwezigheid van haar moeder trekt een donkere streep door het leven van zowel Lucia als haar vader. De eenzaamheid thuis en op school, het verlangen naar een moederfiguur en de onmacht van haar vader drijven Lucia als jonge vrouw uiteindelijk het dorp uit.
Meer dan tien jaar later leidt Lucia een chaotisch leven in de stad, het verleden lijkt begraven en vergeten. Tot ze telefoon krijgt. Het lijk van haar vader is gevonden. Tegen haar zin keert Lucia terug naar het dorp dat ze ooit bewust de rug toekeerde, terug naar het ouderlijk huis, waar ze terechtkomt in haar vaders best bewaarde geheim.
Ik las dit boek in april of mei en weet er nog bitter weinig van. Alleen de beklemmende sfeer, die is blijven hangen.
- Dit boek deed me denken aan: "Het smelt" van Lize Spit, qua vibes dan vooral (zal waarschijnlijk aan de setting van dat oervlaamse dorp liggen)
De kunst van het ongelukkig zijn - Dirk De Wachter
Boek dat helemaal paste bij het voorbije jaar. Eerder dan een verhaal met een begin en een einde is dit boek een verzameling van losse bedenkingen. Maar wel een hele mooie. Alleen al om te ontdekken wat de definitie van de term 'vermosselen' is, moet je dit boek lezen!
“Het is de ethische plicht van de gelukkige mens, die uit een warm nest komt en graag wordt gezien en het goed heeft, zoals ik, om de lastigheid van de wereld te zien en er iets mee te doen.”
Het wonderlijke verhaal van de man die van India naar Zweden fietste voor de liefde - Per J. Andersson
Een vriendin van me (hallo, A-S! 👋) verwees tijdens onze jaren op de middelbare school vaak naar mij als "onze 18de eeuwse romantische ziel", en guess what: sommige dingen veranderen niet.
Dit waargebeurde verhaal over een Indiase straatkunstenaar die op de fiets de halve wereld doorkruist om de Zweedse toeriste waar hij verliefd op werd terug te vinden heeft mijn hart verwarmd in een periode waarin dat heel erg nodig was. Als jij denkt dat je daar ook wat warmte kan gebruiken: lezen, die handel!
Maus - Art Spiegelman
Van dit boek had ik nog nooit gehoord, tot ik tv-maker Arnout Hauben erover hoorde vertellen in de boeken-podcast "Gebladerte".
"Maus" is een graphic novel over de holocaust, en wordt verteld vanuit het perspectief van de vader van de auteur. Ook de soms moeilijke verhouding tussen vader en zoon komt tussen de regels door aan bos. De Joden in het verhaal worden getekend als muizen, de nazi's als katten.
Het is geen recent boek: "Maus" is gepubliceerd in 1986, mijn geboortejaar. Maar zo voelt het niet wanneer je het leest. Nog steeds relevant en actueel.
Tussen de wereld en mij - Ta-Nehisi Coates
De podcast van Tom De Cock waar ik hierboven naar verwees bracht nog wel meer interessante lectuur op mijn pad. Na het beluisteren van de aflevering met Dalilla Hermans nam ik dit en het boek hieronder mee uit de bibliotheek.
"Tussen de wereld en mij" is een lange brief die Ta-Nehisi Coates schrijft aan zijn vijftienjarige zoon, waarin hij beschrijft hoe het is om als zwarte jongen op te groeien in Amerika. Een Amerika dat zichzelf voorhoudt dat raciale tegenstellingen tot het verleden behoren, maar aanhoudende gewelddadige incidenten tegen zwarte bevolkingsgroepen laten een andere werkelijkheid zien. Yep, ook in 2020, 5 jaar na het verschijnen van dit boek. Black Lives Matter gezien door de ogen van een vader. Boeiend, graag gelezen.
"Het spijt me dat ik je niet kan zeggen dat het allemaal goed komt. Het spijt me dat ik je niet kan redden - maar heel erg spijten doet het me niet. Want een deel van mij denkt dat het juist je kwetsbaarheid is die je beter de zin van het leven zal doen inzien (...) Ik zou jou niet hun leven willen laten leiden. Je bent geboren in een ras waarin de wind je altijd in je gezicht blaast en de honden je altijd op de hielen zitten. In meer of mindere mate geldt dit voor alle leven. Alleen kun jij niet doen alsof je er geen besef van hebt."
Het huis in Kreis Pinneberg - Rhidian Brook
Hamburg, 1946. In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog proberen duizenden mensen te overleven te midden van het puin, veelal dakloos, veelal getraumatiseerd. De Britse kapitein Lewis is verantwoordelijk voor de wederopbouw van de verwoeste stad en het denazificeren van de gebroken bevolking. Hij wordt gestationeerd in een groot huis aan de rand van de stad, waar zijn rouwende vrouw Rachael en zijn enige overlevende zoon Edmund zich bij hem zullen voegen na jaren van hem gescheiden te zijn geweest.
Lewis kan het echter niet over zijn hart verkrijgen om de bewoners, een Duitse weduwnaar en diens beschadigde dochter op straat te zetten en neemt een curieuze beslissing: hij besluit het huis met het Duitse gezin te delen. Tegen deze gespannen en claustrofobische achtergrond gaan de leden van beide gezinnen ieder voor zich een persoonlijk gevecht aan met hun eigen ware aard en maken vijandelijkheid en verdriet geleidelijk plaats voor passie en verraad.
Ik vind het echt tof om met romans bepaalde gaten of blinde vlekken in mijn kennis van wereldgebeurtenissen op te vullen, en daarom ben ik een sucker voor dit soort boeken. Het boek leest als een film (die er blijkbaar ook is sinds 2019)
Het Rosie Resultaat - Graeme Simsion
Boek 3 in de reeks over de autistische professor en cocktail-expert Don Tillman. In dit boek gaat de zoon die hij heeft met zijn geliefde Rosie bijna naar de middelbare school en dat loopt allemaal niet van een leien dakje, want zoonlief is net als zijn vader een buitenbeentje.
Ik vind dit altijd fijne boeken om af en toe te lezen: ontspannend, grappig en toch niet té cliche.
Wow, No Thank You - Samantha Irby
Volgens mij het boek waarmee ik het meest heb moeten lachen het afgelopen jaar.
"Wow, No Thank You" is een bundel van essays waarin Samantha Irby het heeft over de dingen die spelen in een (vrouwen)leven: van agressieve menstruatiecycli en kaka-incidentjes tot samenleven met katten en pluskinderen. Zo grappig, zo vulgair, zo eerlijk!
"Loving yourself is a full-time job with shitty benefits. I'm calling in sick"
Belgravia - Julian Fellowes
Boek van de man achter de tv-serie "Downton Abbey" (waar ik echt dol op ben!) waar ik met torenhoge verwachtingen aan begon. Maar het kon me niet bekoren. Scenario's schrijven is blijkbaar toch niet hetzelfde als een roman.
Als laatste het hart - Margaret Atwood
"The Handmaids Tale" is één van de boeken die de afgelopen jaren een verpletterende indruk op me maakte, en dus wilde ik graag ook eens iets anders van deze auteur lezen. Maar dit boek was...raar. Ik weet nog altijd niet goed waar het over ging, en wat ik er precies van moet vinden.
Wat behouden blijft - Wallace Stegner
Ten tijde van de Grote Depressie ontmoeten twee jonge stellen elkaar voor het eerst. Charity en Sally zijn in verwachting, Sid en Larry werken beiden aan de faculteit Engels van de Universiteit van Wisconsin. Een levenslange vriendschap is geboren. Bijna vier decennia lang delen de echtparen lief en leed.
In "Wat behouden blijft" zit veel schoonheid en mooie zinnen, maar het is wel een boek waar je voor in de stemming moet zijn. Ik weet niet of ik dat was toen ik het las, want ik vond het bij momenten ook een irritant traag boek.
"Ik geloof dat de meeste mensen ergens een talent voor hebben - voor vormen, kleuren, woorden, geluiden. Overal in ons is talent aanwezig dat als aanmaakhout op een lucifer ligt te wachten, maar sommige mensen, even getalenteerd als anderen, hebben minder geluk. Het lot laat nooit een lucifer op hen vallen. Het is niet de juiste tijd, of ze hebben een slechte gezondheid, of weinig energie. Of ze hebben teveel verplichtingen. Ofzoiets."
Untamed - Glennon Doyle
Net als half vrouwelijk Vlaanderen las ik afgelopen maand "Ongetemd leven" van Glennon Doyle. Ik verwachtte een heel over the top, Amerikaans zelfhulpboek, maar werd getroffen door de oprechtheid van de auteur, die in behapbare hoofdstukken schrijft over haar worsteling met verslavingen en depressies, haar scheiding & nieuwe relatie en de opvoeding van haar kinderen. De markeerfunctie van mijn e-reader draaide overuren.
"What a terrible burden for children to bear - to know that they are the reason their mother stopped living. What a terrible burden for our daughters to bear - to know that if they become mothers, this will be their fate too. Because if we show them that being a martyr is the highest form of love, that is what they will become"
Harry Potter and the Goblet of Fire - J.K Rowling
Ken je de uitdrukking "een oog uit bleiten?" Die is volgens mij uitgevonden speciaal voor dit boek. Ik herlas deel 4 van de serie afgelopen winter opnieuw, en hoewel ik nog perfect wist wat er zou gebeuren had ik het WEER vlaggen..
Voor wie nog nooit een Harry Potter heeft gelezen: NEGEER ALLE TIPS HIERBOVEN EN BEGIN VANDAAG NOG IN DEEL 1, OKE?!
------------
Zoals steeds: heel benieuwd naar wat anderen lezen. Welk boek vond jij recent de max, en waar blijf ik beter ver van weg?
Geen opmerkingen :
Een reactie posten